آباد كردن زندگي حقيقي در آخرت، هدف از قبول مسئوليت

آباد كردن زندگي حقيقي در آخرت، هدف از قبول مسئوليت
انسان احتياج دارد به تذكر. در يادآوري، نتائج بزرگي هست كه در دانستن، آن نتائج نيست. خيلي چيزها را انسان ميداند، اما بايد مرتب به انسان يادآوري بشود. توجه كنيم كه ما كجا هستيم، چه كار داريم ميكنيم، هدف چيست؟ هدف، اين يك شاهي صنار دنيا نيست كه ما به خاطر آن، وظيفه‌ي بزرگ را فراموش كنيم و اهداف عالي را زير پا بگذاريم. هدف، مدح و تمجيد اين و آن نيست كه مثلاً فرض بفرمائيد چند صباحي به يك كرسي‌اي تكيه بزنيم، چهار نفر جلوي ما خم و راست بشوند يا اطاعت كنند. اينها كه براي بشر كوچك است. هدف، فلاح است؛ نجاح است - «قد افلح المؤمنون»(۱) - بايد آن را هدف گرفت. بايد به فكر زندگي حقيقي بود، كه اين زندگي حقيقي شروع خواهد شد؛ حالا دير يا زود، براي همه‌ي ماها، چند روز ديگر، چند ساعت ديگر، چند سال ديگر؛ بالاخره آن زندگي حقيقي با مرگ مادي و جسماني آغاز خواهد شد. هدف اين است كه آنجا را آباد كنيم؛ همه‌ي اينها مقدمات است.۱۳۸۹/۰۱/۱۶